Ahhhhhh, nyampah la aku. Hahahahaha. Sikit2 nk nangis. Hal sikit pun nangis. Pastu konon2 nk luahkan kat someone. Last2 kau tak reti nk cerita, luahkan perasaan kau yg penuh tragis tu. Org tu mesti menyampah dan rasa "eh budak ni. Benda mcm tu pun nak nangis' Hahaha
Nak buat mcm mne. I get attached easily to people. Bila dh attached, aku jaga perasaan dia. I am willing to do anything for the person janji kau tak suruh aku bunuh diri dah la. Yg tu tak sanggup lagi k. Berdosa bunuh diri. haha Ajak aku keluar? Jarang aku ckp 'NO' . Selalu YES sebab aku tak suka la nk hampakan perasaan org. Unless family aku ajak jenjalan, pastu kawan pun ajak jenjalan jugak, so aku utamakanlah keluarga aku. Mak aku SELALU ckp cenggini "Kau kalau kawan ajak, cepat je kau. Kalau aku yg suruh, kau buat dek je kan" Tp slalu aku buat don't know je sbb aku slalu utamakan keluarga, tak caya tnya kawan2 aku.
Aritu nangis sebab aku xdpt jmpe kawan2 lama. Kerja byk kat opis, pastu bos suruh ikut skali lunch sesama. So nak tak nak kenelah ikut perintah. Sedih uolls sebab xdpt join skali. Ajak jmpe kat tmpt lunch bos bwk tp diorg takmoh. Aku call, diorg kat Aquaria KLCC. Lagilah sedih sbb rasa hmmmmmmmm.... Lagilah otak ni dok pikir bukan2.
Kalau otak dah pikir bukan2, abislah. Pastu diorg dok post gmbr lagi. Mak aiiiiii rasa dia, pedih menusuk sanubari. Kau rasa mcm not important sbb ye la, kau ajak diorg dtg tempat kau lunch tp diorg xmoh pi. Walhal you have told them like 3 hours earlier. Pastu2 ada pulok kwn kau sanggup dtg sini semata-mata nk jumpa kwn kau yg satu lagi tp kau yg dari dulu duk sini, xmoh pulok di dtg. haiiiihhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.
Kawan kau tu try to comfort you dgn ckp "Takpe. Nantikan boleh jmpe" but you know how true is that words. Masing2 skrg dh sibuk dgn hidup baru masing2 so sgt sgtlah susah nk jumpa uolls.
Balik kerja tu, turun bas depan Sunway Pyramid, terus melayan perasaan. Half way through, tetiba kau rasa serba nk nangis. Pastu kau pun nangis sambil berjalan. Bila ada org lalu or berdiri depan rumah, cepat2 kau sapu air mata kau, sorokkan muka. Hahahaha. Sampai umah, terus humban diri kau atas katil dan nangis. Call kwn kau yg lagi satu. Pastu dia angkat, kau pun taktau mcm mne nk cerita sbb you are bad at telling story plus dia pun tak diajak join skali sbb a week earlier, kau pun merajuk dengan dia sbb cancel plan last minit. Hahahahaha.
So kau try tanya2 khabar bagai and tetiba, kau terus sebak dan nangis teresak2. Hahahahahahaha. Dia tnya kenapa. Kau nk cerita tp you were sobbing sob sob susah nk cerita. A few minutes later, kau dh ok and try to tell her the story. Dh cerita kau rasa bengong sbb first, cry for those kind of thing that clearly your own fault sbb dh seminggu plan tp kau yg cancel last minutes, second sbb cara kau cerita kat kwn kau dlm phone tu menunjukkan kau nangis sebab benda bodoh mcm tu. And you felt like mesti kawan kau tu tgh ngutuk dlm hati pasal cerita kau ni. ahahahahahaha
But yup, itulah seorang Mira. Senang Emosi lagi2 time tgh tut...tut....
Air mata pun senang nau keluar. Hati tu senang nau tersentuh.
'Maafkan saya kawan2 sebab senang emosional
dan rasa emosional about nonsense things.
I Love You All of My Dear Best Friend.
Harap Jgn Marah or Terasa With This Post Ok.
Ini Hanyalah Perasaan Saya Jeeeeeeee........
Kbye!
Assalamualaikum and have a nice daaaaay!
xoxo, Mira <3
No comments:
Post a Comment